به وبلاگ من خوش آمدید امید وارم از مطالب دینی مذهبی که حقیر مطالعه وجهت مطالعه شما عزیزان در وب سایت قرار داده ام بهره مند باشید از خداوند ارزوی توفیق تمام مسلمین خصوصا شیعیان علی ع را دارم
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
نقش رومى ها در دوران ظهور منظور از روم در احاديث مربوط به آخر الزمان و ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) ، ملت هاى اروپا و به دنبال آن آمريكاست ، چرا كه آمريكائى ها همان فرزندان و وارثان امپراطورى تاريخى روميانند كه در چند قرن اخير بدانجا مهاجرت كرده اند . ممكن است گفته شود ، روميانى كه خداوند در سوره روم از آنان سخن گفته و پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) و پس از او مسلمانان با آنها پيكار نمودند ، غير از اروپائيان امروزيند ، چرا كه روميان آن زمان همان بيزانس ها بودند كه پايتختشان ابتدا شهر " رم " در ايتاليا و سپس شهر قسطنطنيه بود ، تا آنكه مسلمانان حدود 500 سال پيش آن را فتح و به " اسلام بول " تغيير نام دادند كه مردم آن را استانبول تلفظ مى نمايند . در پاسخ اين سخن بايد گفت : درست است كه روميان هنگام نزول قرآن و صدور احاديث همان طرفداران امپراطورى معروف روم يا بيزانس بودند . اما اروپائيان امروز ، ملت و نژادى غير از آنها نبوده و نيستند . بلكه مى توان گفت كه اينها تداوم بخش همان خطوط سياسى و فرهنگى وجزئى از آن امپراطورى سابقند .ملت هاى فرانسه ، بريتانيا ، آلمان و چند كشور ديگر ، از لحاظ فرهنگ ، سياست و دين ، از اجزاء حقيقى امپراطورى روم به حساب مى آيند به خصوص كه اين كشورها در آن زمان از مستعمرات امپراطورى روم شمرده مى شدند .سرداران بيزانس و روم كه دو هزار سال در رم و قسطنطنيه حكومت كردند ، همه از نژادهاى متعدد اروپائى بودند ، حتى پس از الحاق يونان به امپراطورى ، گاهى در ميان زمامداران روم ، يونانيان نيز به چشم مى خوردند . شايد به همين دليل است كه وقتى امپراطورى روم باستان به ضعف گرائيد و در قسطنطنيه و پيرامون آن محدود شد و در محاصره درياى خروشانى از ملتهاى مسلمان قرار گرفت ، ساير كشورهاى اروپائى به ادعاى ميراث خواهى بپا خاستند ، و شايد به همين دليل ، لقب قيصر كه مخصوص پادشاهان امپراطورى روم بود در بسيارى از كشورهاى غربى از جمله آلمان ، براى سران اين كشورها ، به كار مى رفته است .بايد توجه داشت كه اين گونه تغيير و تحول در امپراطورى ها و دولتها امرى طبيعى است ، چرا كه ممكن است حكومت از منطقه اى به منطقه ديگر و از ملتى به ملت ديگر انتقال يابد ، اما شالوده هاى اساسى و ويژگى هاى اصلى آن حكومت همچنان پابرجا بماند . بنابراين ، احاديث باارزشى كه از آينده روميان يا به تعبير عرب ها " بنى اصفر " ( مو طلائى ها ) خبر مى دهد ، منظور فقط روميان بيزانس ايتاليائى تبار نيست تا ساير نژادها و قبائل فرنگى و اروپائيان چشم آبى را در بر نگيرد . به همين دليل مسلمانان در كتابهاى تاريخى خود از اروپائيان گاهى به نام روم فرنگى نام برده اند اما در عين حال به همه آنها رومى گفته ، و از آنان با كلمه رومى ها ياد كرده اند . علاوه بر آن ، از آيات 31 و 32 سوره روم ، و آيات 12 و 21 سوره كهف و احاديث مربوط به آن كه از شرك رومى ها و پيروانشان سخن به ميان آورده چنين استفاده مى شود كه منظور از روميان در اين منابع ، احزاب و ملت هائى است كه ادعاى پيروى از حضرت مسيح ( عليه السلام ) را دارند . و روشن است كه رهبرى ملت هاى مسيحى در ابتدا به دست روميان ايتاليائى و قسطنطنيه اى بوده ، و سپس به ساير ملت هاى غربى ارث رسيده است .نام " روم " در بسيارى از احاديث زمان ظهور مطرح شده است . از جمله ، احاديث فتنه روميان و تسلط آنها بر مسلمانان كه شرح آن در بخش قبلى كتاب گذشت . روايات ديگرى درباره حركت كشتى هاى غربى به سواحل سرزمين هاى عربى ، اندكى پيش از ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) ، وجود دارد . از امام صادق ( عليه السلام ) نقل شده كه فرمودند : " وقتى در سرزمين شام فتنه را مشاهده كنى ، پس مرگ است و مُردن ، تا آنكه " مو زردها " روانه سرزمين هاى عربى گردند و حوادثى بين آنان رخ دهد . " ( الملاحم والفتن ص 107 ) فتنه شام در احاديث ظهور ، به درگيرهائى گفته مى شود كه پس از سيطره بيگانگان بر امت اسلامى ، در منطقه شام روى مى دهد . يعنى غربى هاى مو طلائى بخاطر پايدارى مردم ، از تسلط بر منطقه پيرامون فلسطين ناتوان شده ، به ناچار به دخالت مستقيم نظامى دست مى زنند ، اين دخالت نظامى بزودى با مقاومت مسلمانانِ كشورهاى عربى مواجه مى شود .از امير مؤمنان ( عليه السلام ) روايت شده كه فرمود : " در سپيده دم ماه رمضان از مشرق ندا دهنده اى بانگ برآورد كه : اى اهل هدايت گردهم آييد . و پس از ناپديد شدن شفق از مغرب ، ندا كننده اى بانگ زند كه : اى اهل باطل گردهم آييد . . . آنگاه روميان به ساحل دريا نزديك غار اصحاب كهف روى آورند و خداوند جوانان اصحاب كهف را با سگشان از غار برانگيزد ، بين آنها دو مرد وجود دارد بنام مَليخا ، وخَملاها ، آن دو ، شاهد و تسليم اوامر حضرت قائم ( عليه السلام ) خواهند بود . " ( بحار : 52 / 275 ) شايد اين جنبش نظامى ادامه حركت گذشته و يا همان حركت باشد ، و طبق روايت اين جريان نزديك زمان ظهور آن حضرت خواهد بود ، چرا كه به دنبال نداى آسمانى در ماه رمضان حوادثى ، پى در پى بوجود مى آيد و تا محرم ادامه مى يابد ،ظهور آن بزرگوار در شب و روز دهم ماه محرم به وقوع خواهد پيوست .به نظر مى رسد كه نيروهاى غربى آهنگ سرزمين شام كرده و در عكّا و صور ، و طبق بعضى روايات نزديك غار اصحاب كهف ، يعنى در انطاكيه منطقه ساحلى بين سوريه و تركيه ، فرود مى آيند . درباره جوانان اصحاب كهف رواياتى وارد شده كه خداوند متعال آنان را در آخر الزمان ظاهر مى نمايد تا براى مردم علامت و نشانه اى باشد ، آنها از اصحاب امام زمان ( عج ) خواهند بود . در فصل مربوط به ياران حضرت ( عج ) درباره آنها مطالبى خواهيم گفت . حكمت ظاهر شدن آنان به هنگام فرود نيروهاى غربى و در آن برهه حساس ، اين است كه نشانه اى خاص براى مسيحيان باشند ، چرا كه طبق روايات ، ياران حضرت مهدى ، نسخه هاى اصلى تورات و انجيل را از غارى در انطاكيه بيرون آورده و به وسيله آن با رومى ها و يهوديان به بحث و گفتگو خواهند پرداخت . احتمال دارد اين غار ، همان غارى باشد كه امروز به نام اصحاب كهف معروف است و شايد هم غار ديگرى باشد . در بعضى احاديث ، از شورشيان روم نام برده شده كه در سال ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) در سرزمين رمله فرود مى آيند .جابر جعفى از امام باقر ( عليه السلام ) نقل مى كند كه فرمود : " بزودى شورشيان روم در رمله فرود آيند ، اى جابر ! در آن سال ، در هر منطقه اى از غرب اختلاف فراوان بوجود آيد " ( بشارة الاسلام ص 102 ) در اين رابطه ، مطالبى كه از اهل بيت ( عليهم السلام ) ، در تفسير آيات ابتداى سوره مباركه روم وارد شده قابل توجه است : " الف ، لام ، ميم ، روميان شكست خوردند ، در نزديكترين سرزمين و آنان بعد از مغلوب شدن به زودى غالب مى گردند ، در اندك سالى . امر و فرمان از آن خداوند است پيش ( از غلبه ) و پس از آن ، و آنروز ايمان آورندگان ، شاد مى گردند به يارى خداوند . او هر كس را بخواهد يارى فرمايد ، و اوست عزيز و مهربان " ( روم / 1 - 5 ) از امام باقر ( عليه السلام ) روايت شده كه آن حضرت " يارى خداوند نسبت به مؤمنين " دراين آيه را به ظهور حضرت مهدى ( عليه السلام ) تفسير نموده اند ، و گويا خداوند آن حضرت را بر روميان پيروز مى گرداند . ( محجه بحرانى ص 170 ) روايات ديگر در اين زمينه ، روايات مربوط به فرود حضرت عيسى ( عليه السلام ) و دعوت آن حضرت از مسيحيان به اسلام و پيروى از حضرت مهدى ( عليه السلام ) است كه در تفسير اين آيه شريفه وارد شده است : " او ( حضرت عيسى ( عليه السلام ) ) نشانه اى از علامتهاى قيامت است كه شكى در آن نيست ، از او اطاعت كنيد كه اين صراط مستقيم است . " ( زخرف / 61 ) " همه اهل كتاب قبل از وفات ايشان ( حضرت عيسى ( عليه السلام ) ) به او ايمان مى آورند ، و او در روز رستاخيز گواه بر آنهاست " ( نساء 159 ) يعنى آن بزرگوار يكى از علائم رستاخيز بوده و هنگامى كه خداوند او را فرود آورد ، تمام مسيحيان و يهوديان به او ايمان آورده و خود و معجزه هايش را قبل از آنكه از دنيا رحلت كند ، مى بينند و تصديق مى كنند . در روايت آمده است كه حضرت عيسى ( عليه السلام ) در بحث خود با روميان به حضرت مهدى ( عليه السلام ) و معجزاتى كه خداوند در اختيارش نهاده استدلال مى كند . ( بحار : 52 / 226 )آن حضرت در دگرگونى اوضاع سياسى و آگاه كردن ملتهاى غربى در مقابل حكومتهايشان ، نقش مهمى خواهد داشت كه در جريان بازگشت مسيح بيان خواهيم كرد . از جمله رواياتى كه به اين حوادث ارتباط دارد ، احاديث مربوط به آتش بس ميان مسلمانان و روميان است كه حضرت مهدى ، قرارداد عدم تجاوز با آنان امضاء مى كند . ظاهراً اين قرارداد بعد از نبرد بزرگ قدس بين سپاه حضرت و لشكريان سفيانى و بعد از پيروزى حضرت و ورودش به قدس و فرود حضرت عيسى ( عليه السلام ) واقع خواهد شد . به نظر مى رسد كه حضرت مسيح ( عليه السلام ) در برقرارى پيمان صلح ، نقش وساطت و ميانجى گرى را بر عهده دارد . از پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) نقل شده كه فرمود : " اى عوف ! پيش از رستاخيز شش حادثه را شماره كن . . . از جمله ، فتنه اى كه خانه هيچ عربى خالى از آن نخواهد ماند ، و صلحى كه ميان شما و بنى اصفر ( غربيها ) برقرار خواهد شد ، سپس با شما پيمان شكنى كرده ، و با هشتاد لشكر كه هر يك متشكل از 12 هزار سرباز است به شما حمله خواهند كرد . " ( بشارة الاسلام ص 235 - از عقد الدرر سلمى و به گفته او بخارى آن را در كتاب خود از روايت عوف بن مالك ، آورده است . ) همچنين از آن حضرت روايت شده كه فرمودند : " بين شما و روميان چهار پيمان صلح بسته شود ، كه چهارمين آنها به دست مردى از خاندان هرقل است كه چند سال ( دو سال ) دوام خواهد يافت ، در اين هنگام مردى از قبيله عبد القيس به نام سؤدد بن غيلان پرسيد : در آن روز پيشواى مردم كيست ؟ حضرت فرمود : مهدى از فرزندانم . " ( بحار : 51 / 80 دوازدهمين روايت از اربعين حافظ ابى نعيم )در برخى از روايات مدت پيمان نامه صلح هفت سال ذكر شده ، اما غربى ها تنها پس از دو سال عهد شكنى نموده و پيمان خود را بر هم مى زنند و با سپاهى متشكل از هشتاد پرچم و نزديك به يك ميليون سرباز به مسلمانان حملهور مى شوند و جنگى در سواحل فلسطين و سرزمين شام اتفاق مى افتد كه در پى آن حضرت رهسپار فتح اروپا و جهان غير مسلمان مى شود كه شرح آن در فصل " حركت ظهور " خواهد آمد . از جمله احاديث ظهور ، ارتباط سفيانى با روميان است كه هواداران سفيانى پس از شكست او به طرف كشور روم فرار كرده و توسط ياران حضرت مهدى ( عليه السلام ) تعقيب مى شوند . از امام باقر ( عليه السلام ) نقل شده كه فرمودند : " زمانى كه قائم ( عليه السلام ) قيام نمايد و سپاه خويش را به سوى بنى اميه ( سفيانيان ) گسيل دارد آنها به سوى روم گريزند ، روميان به آنان گويند : تا به كيش ما درنيائيد شما را نپذيريم ، آنها بپذيرند و روميان پناهشان دهند . آنگاه ياران حضرت مهدى ( عليه السلام ) با روميان مواجه شوند ، روميان تقاضاى صلح و امان نمايند ، پيروان حضرت پاسخ دهند كه تا هم كيشان ما را آزاد نكنيد به شما امان نخواهيم داد ، سپس آنها را آزاد نموده و به ياران حضرت تحويل دهند " ( بحار : 51 / 88 )روايات ديگرى نيز وجود دارد كه نشان مى دهد فرهنگ سفيانى ، فرهنگ غربى است ، او ابتدا در منطقه روم بوده ، سپس راهى منطقه شام مى گردد و حركت خود را از آنجا آغاز مى كند ، چنانكه به بيان آن خواهيم پرداخت . در كتاب غيبت طوسى ( رحمه الله ) ص 278 آمده است : " سفيانى كه سركرده قوم است از كشور روم به حركت درآيد ، در حالى كه صليب به گردن دارد . " ( غيبت طوسى ص 278 ) از جمله ديگر روايات ، احاديث آزادى سرزمين روم توسط حضرت و اسلام آوردن روميان بدست او است ، البته احتمال دارد اين امر به دنبال شكستن پيمان صلح و حمله نظامى رومى ها به ساحل فلسطين و سرزمين شام باشد كه به شكست آنها منجر خواهد شد . چنانكه ممكن است اين درگيرى سخت ترين نبرد روميان با حضرت مهدى ( عليه السلام ) باشد ، نبردى كه در پى آن گرايشى بين ملتهاى اروپائى نسبت به اسلام پيدا مى شود .و در برخى از روايات ، آمده است كه : " يكى از شهرهاى غربى با تكبير فتح گردد ، با حضور هفتاد هزار مسلمان " . ( بشارة الاسلام ص 297 ) بعيد نيست كه سقوط اين پايتخت غربى با تظاهرات غربى ها و تكبير آنان ، در حالى كه حضرت مهدى ( عليه السلام ) و يارانش آنان را همراهى مى كنند ، انجام شود .از امام باقر ( عليه السلام ) روايت شده كه فرمودند : " آن گاه اهل روم بدست مهدى ( عليه السلام ) اسلام آورده و حضرت براى آنان مسجدى بنا كند ، سپس با جانشين قرار دادن يكى از يارانش در آنجا ، بازگردد " ( 1بشارة الاسلام ص 251 ) ظاهراً حضرت مسيح ( عليه السلام ) در خلال چند سالى كه بين امام ( عليه السلام ) و غرب پيمان صلح برقرار است ، در تحول ملتهاى غربى تأثير بسزايى دارد و ظاهراً در اين برهه ، او در غرب بسر مى برد يا بيشترين حضورش در غرب است .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید